Miradas...

"¡Ah, principito!, ¡como fun comprendendo lentamente a túa vida melancólica! Durante moito tempo a túa única distracción foi a suavidade das postas de sol. Este novo detalle soubeno ao cuarto día, cando me dixeches:
-Gústanme moito as postas de sol; imos a ver unha posta de sol…
-Teremos que esperar…
-¿Esperar que?
-Que o sol se poña."

Esperar a que o sol se poña, e nunca se pon... Esperar sempre se fai eterno. Ti que estás aí, ¿a que esperas? Se sabes de sobra o que eu espero... non te fagas o inocente, non preguntes... só espero poder ver unha posta de sol cos que máis quero... si, ti estás aí...

Adicado a aqueles que esperaron comigo...