O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Monday, April 03, 2006

Sempre necesitan explicacións...



"Dibuxei entón o interior da serpiente boa a fin de que as persoas grandes puideran comprender. Sempre necesitan explicacións... "

A min gústame explicarme, pero comprendín que dar explicacións é de xente maior, así que quen non o comprenda é porque quere buscar unha explicacióne non a atopa. A fin de semana deu para moito. Rosa portouse moi ben comigo, axudoume a arrombar a estreliña. Se ata deixou de lado os seus xoguetes para axudarme, aínda que tivo tempo para o seu xoguete máis preciado.

O estreliña estaba bastante patas arriba debido ás visitas que tivera. Desas visitas quedáronme dúas cousas, certas conversas coa luz apagada e un coñecemento máis profundo dos inquilinos do lado. O corazón é moitas veces tema de conversa, pero a ausencia del tamén pode ser conversa en si... Como dixen con anterioridade, é moi fácil dar consellos, pero o máis difícil é cando se pode entrever que a xente se quere equivocar, e se equivocarse é duro, se o fas querendo pode ser máis duro aínda... Este principiño cre que está crecendo demasiado, o que conleva á perda da súa inocencia, cando ve que quere demasiado aos seus e é consciente diso, porque non hai nada máis bonito que "querer con todo o teu corazón e non darte conta", porque así non estás esperando compensación. O dito, este principiño vaise de viaxe en busca de estrelas lonxanas, só espera que o seu pequeniño corazón se manteña latendo e aguante todo o que ten para dar.

P.D. Grazas polas conversas, aínda que non sexan tan interesantes coma os da mesa do lado ;)

0 Comments:

Post a Comment

<< Home