O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Wednesday, October 18, 2006

So só...


Sentirte ...
...
...
...
...
SENTIRTE ...

posted by O principiño da estrela do lado | 2:18 AM

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Sentirse só eé normal, todos nos sentimos sós as veces, aínda que esteamos rodeados de xente... Norma sábeo mellor que ninguen.. pero iso non é o perigoso, mais ven pensamos que o perigoso sería o contrario... estar só e non sabelo... e iso a ti non te pasa... e o sabes verdade¿?

5:49 AM  
Blogger O principiño da estrela do lado said...

A soidade propiamente dita é moi triste, pero non é o meu caso... creo que, polo de agora, non me sentín así. Intentaba só describir o "sentir", o marabilloso que é sentir... en todas as súas vertentes... Mira, creo que visitei moitas estreliñas no meu periplo, e visitei moitas estrelas nas que non había ninguén, pero non por non haber ninguén me sentía só... e se vexo ese sentimento preto o que fago é buscar estreliñas de grata compaña, xa sei que quedan moi poucas ;)

4:10 AM  

Post a Comment

<< Home