...
ESPERANDO O REGRESO...
Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.
3 Comments:
¿Quien dijo que segundas -en este caso terceras- partes nunca son buenas?veremos como va el curso, pero de momentos, es un alivio volver a la rutina...
E digo eu... este principiño pregúntase... ¿por que pensades que é ese regreso? ¿non se vos dá por pensar que ao mellor hai outros "regresos" que poida estar esperando? con ansia e desexo... xa sabedes... que boto de menos a certas persoas... (aqui farei unha pausa para deixar ao libre albedrío a imaxinación da xente...)
Apertas dende unha estreliña cada vez máis canaria, jajaja ;) (aqui cada un que interprete, verdade? jajaja, vai por ...)
Home, eu non diría egolatría, eu diría chascarrillo, aínda que está ben iso de quererse un pouco, jajaja
:p
Post a Comment
<< Home