O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Thursday, June 15, 2006

la niña bonita...


"Froteime os ollos. Mirei ao meu arredor. Vin a un extraordinario homiño que me miraba gravemente."

Algunhas boas novas sempre aledan e che dan folgos para continuar nesta situación ... e o que máis me aleda é que me alede máis polas boas novas dos demais que polas miñas... Noraboa Rei da estreliña 649.

posted by O principiño da estrela do lado | 4:53 AM

2 Comments:

Blogger Príncipe hindú said...

Alegrarse por los demás es algo que poca gente es capaz de hacer. Muchos "hacen" que se alegram, pero no lo hacen.
Me alegro de que se alegre.

P. H.

1:41 AM  
Blogger O principiño da estrela do lado said...

Non me gusta a idea que describe nesta entrada... eu son dos que pensa que no fondo todos nos aledamos polas persoas que queremos, aínda que tamén sei que os ciumes están á orde do día. Na miña estreliña non hai ese sentimento, do cal me aledo eu moito máis do que sinto que da persoa implicada.
Apertas Príncipe.

4:43 AM  

Post a Comment

<< Home