O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Thursday, May 04, 2006

Viaxes



Estiven de viaxe por estreliñas moi fermosas estes días. Non tanto como lles parecen a outros (...) pero si que son fermosas de certo. O que puiden constatar foron grandes verdades e grandes falsedades:
- O roce fai o cariño.
- Hai cousas que non cambian en ningunha estreliña, nin cando se está de descanso se cambia de tema...
- Ao estar noutra estreliña bótase de menos as outras, as que deixas atrás, pero o suficiente, nin unha chisca de máis. Que un principiño tamén necesita descanso só, non sempre nas mesmas estreliñas...
- A volta á miña estreliña faise con máis ganas e máis forzas, sobre todo nótase no estado de ánimo do principiño aqui presente. Espero que cando vaia a outra estreliña máis lonxana proximamente veña coas mesmas forzas e ansias.

Adicado aos compañeiros de viaxe.

4 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Sempre é bó facer visitas a outras estreliñas, ou polo menos facerlles saber que estás preto para o que faga falta. O que máis doe é ver como unha estreliña se vai alonxando pouco a pouco e non podes facer nada por evitalo e remata por esvaecer no olvido. Bks

8:02 AM  
Anonymous Anonymous said...

hijo puta cabrón, perra....

5:33 AM  
Anonymous Anonymous said...

Mirade nenos, a xojar a casa de Cristo, ok? que soeces sodes!!!

8:07 AM  
Anonymous Anonymous said...

oes, vai falar a mociña... que parece que tes 10 anos... vamos hombre... que nacimos na mesma década (aínda que pablo se empeñe en que nacer no ano 1980 é a década dos 70... en fin)

10:52 AM  

Post a Comment

<< Home