O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Thursday, January 25, 2007

A voar...

Desplegar as alas coa súa maior capacidade e coller forzas para sair a voar... libre... con esa liberdade que che da ter un fogar e unha vida por diante.
A ilusión é o que me move... como me dixeron un amigo "é a posibilidade de realizar un soño o que fai que a vida sexa interesante" ;)
Continuamos viaxando pola Galaxia... Grazas neno por apoiarme e facerme feliz...

posted by O principiño da estrela do lado | 3:07 AM

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Nena, que acabo de ver a Brais na biblioteca, e saludoume... que fuerte se estuda e acaba de verme con cara de non perjudicado, jajajaja...
:p

4:24 AM  

Post a Comment

<< Home