...

Esta sensación percorreu o meu pequeno corpo de Principiño varias veces esta fin de semana. Os meus riciños dourados erizáronse ao sentir iso. Viaxes entretidas e divertidas encheron estes días, mais un nunca se espera sentir iso de súpeto...

DESEXOS:

- Que esa persoa que tan ben traballa comigo manteña ese humor e ese repouso destes últimos días, que me gustan moito as viaxes nas que se entera un de familias unidas para todos os aspectos (pobre mulleriña de 70 anos, jejeje, e eu quero ser o neno de 13... ¿onde están as veciñas????) que sigamos construindo traballos publicacbes en Interviú, jejeje...

- Que certa mulleriña non se raie tanto, que vai sendo horas, e que se centre...

- Que certa axenda siga escribíndose con bos sentimentos, repleta de boas cousas... xuntos a maioría das veces e que para o ano ma poidas regalar ti tamén... e así durante moitos anos... sen interrupcións, e que saibas que a carta que che prometera a teño escrita, pero non cha mandei... dame pena desprenderme de certos sentimentos e interioridades, pero fareino, porque é para ti...

INCERTIDUMES:

- ¿E agora que?... calma... calma... calma...