O principiño da estrela do lado

Non me lembro de cando nacín, pero dixéronme que era un luns a media mañá, facía moita calor. Agora estou nesta nova estreliña, que espero o pase ben coas miñas mascotas, vermello e rosa. Gustaríame que pronto tivese compañía, pero na estrela non teríamos sitio.

Monday, January 08, 2007

"Quiero que surjas en mi como la fe en los desesperados"

Creo que había tempo que non tiña esa sensación... e sempre chegan da mesma forma. Cando non buscas, cando non necesitas esas frases pois atópalas onde menos o esperas... Paréceme preciosa: debe ser que a desesperación é un sentimento moi intenso, ou o inesperado do seu surximento... pero fíxome lembrarme de sensacións, de casos e de situacións... ¿Cantos se desesperaron algunha vez?... ¿cantos tiveron tal explosión de sensacións coma a da frase de arriba? As viaxes polas estreliñas son inexcrutables... e inexorables... ;)

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Great work.

11:55 PM  

Post a Comment

<< Home