"Mirábame con meu martillo na man, os dedos cheos de graxa e inclinado sobre algo que lle parecía moi feo.
-¡Hablas como as personas grandes!
Avergonzoume un poco. Pero el, implacable, engadiu:
-¡Confúdnelo todo!…!todo o mesturas!…
Estaba verdadeiramente irritado; sacudía a cabeza, axitando ao vento os seus cabelos dourados.
-Coñezo un planeta onde vive un señor moi colorado, que nunca cheirou unha flor, ni mirou unha estrela e que xamais quixo a ninguén. En toda a súa vida no fixo máis que sumas e restas. E todo o día pásao repetindo coma ti: "¡Son un home serio, son un home serio!"… Ao parecer isto énchelle de orgullo. Pero non é un home, ¡é un hongo!"
-¡Hablas como as personas grandes!
Avergonzoume un poco. Pero el, implacable, engadiu:
-¡Confúdnelo todo!…!todo o mesturas!…
Estaba verdadeiramente irritado; sacudía a cabeza, axitando ao vento os seus cabelos dourados.
-Coñezo un planeta onde vive un señor moi colorado, que nunca cheirou unha flor, ni mirou unha estrela e que xamais quixo a ninguén. En toda a súa vida no fixo máis que sumas e restas. E todo o día pásao repetindo coma ti: "¡Son un home serio, son un home serio!"… Ao parecer isto énchelle de orgullo. Pero non é un home, ¡é un hongo!"
Non quero crecer en idade, só quero crecer e medrar por dentro... Non quero ser serio, senón que quero ser alegre porque iso axuda a todos, ata a min...
posted by O principiño da estrela do lado | 3:33 AM
8 Comments:
Solo cos post? jajaja...
En Sunset Boulevard opinamos lo contrario, lo importante es crecer por dentro - lo que no quiere decir que a partir de ahora dediques tu vida a las operaciones matemáticas o que te hagas un hombre serio, sino que aprendas de ti mismo y de los demás para ser más alegre-, crecer por fuera es inevitable y no tiene mayor importancia, por mas que las nuevas pseudoestrella hollywoodienses se empeñen en lo contrario (By Norma)
y alegre se puede ser a los 4 y a los cuarenta. no dejes que nadie te entristezca...
Claro querido James, como ben digo eu no meu post, só quero crecer por dentro, e vostede di o mesmo, non? logo non é o contrario!
Alegre... hai moitos tipos de alegría, pero sempre digo que a alegría da nenez ten esa carga de dozura e pureza que non quero perder, e iso non significa inmadurez...
Apertas neste ultimo día deste ano... aínda que o principiño seguirá sendo principiño moitos anos máis...
Para ser un pouco máis alegre por dentro a ver se quedamos para tomar unhas cañas calquera día destes. Para a semana traballo de tarde (a axenda vai estar apretada). Pero xa sabes que a calquera telefonazo teu salto e déixoo todo.... ;)
Xa sabe que aqui un servidor sempre está disposto a visitar novas estreliñas... a ver se é verdade...
Apertas.
Uy...o principiño está de cumpreanos e non actualiza...trio lalala forever...jeje
continuando... si la alegria es mas dulce y pura, también la de la madurez - que en mucho se diferencia de la senectud- es realmente importante por su carga de autoconscienciay , por qué no, precisamente por esa falta de pureza... a lo mejor porque ya no es tan sencillo...
Señorita anónima, creo que dende o outro día andamos de luto pola desgraciada nova que pasou á súa marcha, si, temblen todos, Miki pechou para sempre ese rinconciño que tan boas noites nos deu.
Un minuto de silenzo polo Chasis...
Post a Comment
<< Home