Os Cabaleiros...

Tratábase de cambiar de aires e evadirse nesta viaxe, e mira por onde os aires comezaron moi perfumados, e que conste que os necesitaba, jajaja:

Coma sempre despois deses bos cheiros, voltou o de sempre, ese pequeno cascarón que tantas lembranzas nos trae:

Comezamos desta vez a verlle a utilidade a algo que hai un ano só era un adorno:

Ata tal punto que nos vonvertimos en case uns profesionais, sobre todo unha amiga moi volátil e máis este benquerido principiño:

Rematada a viaxe por esa estreliña e xa non vendo a torre vixía ao lonxe voltamos surcar os mares como vos bucaneros, onde a conversación deu para choros e lágrimas, jajaja:

E o cúlmen da identidade desta viaxe foi un animal, ese animaliño que tantos rompedeiros de cabeza lle trae a moitos:

E antes de que se aprobe o plan urbanístico do novo alcalde do século XXI, rematamos con este monumento, que aínda que a miña mascota diga que non durará douscentos anos... só dicirlle que xa leva moito máis en pé, jajaja, ;)

Deu apra moito, e iso que foron pouco máis de 24 horas.